پرسش و پاسخ در مورد سرولوژی ، آنتی بادی و ایمنی

سرولوژی چیست؟

آنتی بادی ها بخشی از پاسخ ایمنی بدن به عفونت هستند. آنتی بادی هایی که علیه ویروس کویدی که باعث ایجاد کرونا می شوند، تولید می شوند معمولاً در چند هفته اول پس از آلودگی قابل تشخیص هستند. وجود آنتی بادی ها نشان می دهد که یک فرد به ویروس کوید آلوده شده است، صرف نظر از اینکه فرد بیماری شدید یا خفیف داشته باشد یا علائمی نداشته باشد.

مطالعات شیوع سرولوژیکی برای اندازه گیری میزان عفونت با استفاده از اندازه گیری سطح آنتی بادی، در یک جمعیت تحت مطالعه انجام می شود. با هر ویروس جدیدی از جمله کوید، با توجه به این واقعیت که ویروس قبلاً گردش نکرده است ، شیوع سرولوژیکی اولیه در جمعیت کم و یا وجود ندارد.

هدف از آزمایش سرولوژیک چیست؟

وقتی بیماری جدیدی مانند کووید ظهور می کند، استراتژی های نظارت و آزمایش اولیه در ابتدا بر بیماران مبتلا به بیماری شدید و استفاده از آزمایش مولکولی برای اندازه گیری عفونت های حاد متمرکزمی شوند، زیرا اینها افرادی هستند که به مراقبت های بهداشتی نیاز دارند. این امر اغلب می تواند کسری ازعفونتهای خفیف یا بدون علامت را که نیازی به مراقبت پزشکی ندارند، از دست بدهد و به همین ترتیب، در اوایل شیوع، میزان کامل عفونت مشخص نیست.

آزمایش سرولوژیک به طور گذشته نگر به تعیین میزان شیوع یا میزان عفونت در جمعیت مورد مطالعه کمک می کند. مطالعات شیوع سرمی تصویری کامل تر از میزان آلودگی به کوید را نشان می دهد و موارد ناشناخته ای را که از طریق نظارت عادی یا فعال شناسایی نشده اند، ثبت می کند.

تفاوت آزمایش مولکولی و آزمایش سرولوژیک چیست؟

آزمایش مولکولی ، از جمله آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز(پی سی آر)، مواد ژنتیکی ویروس را تشخیص می دهد و بنابراین می تواند تشخیص دهد که آیا فردی در حال حاضر به آن آلوده است.

آزمایش سرولوژیک آنتی بادی های ضد ویروس را تشخیص می دهد ، مقدار آنتی بادی های تولید شده پس از عفونت را اندازه گیری می کند و در نتیجه تشخیص می دهد شخصی قبلاً توسط کوید آلوده شده است. برای تشخیص عفونت حاد کوید نباید از آزمایش های سرولوژیک استفاده شود، زیرا آنتی بادی ها چند هفته پس از عفونت ایجاد می شوند

آیا وجود آنتی بادی به معنای مصونیت فرد است؟

مطالعات زیادی برای درک بهتر پاسخ آنتی بادی بدنبال عفونت به کوید در حال انجام است. چندین مطالعه تاکنون نشان می دهد که بیشتر افرادی که به این ویروس آلوده شده اند، آنتی بادی های اختصاصی این ویروس ایجاد می کنند. با این حال ، سطح این آنتی بادی ها می تواند بین کسانی که بیماری شدید دارند (سطح بالاتری از آنتی بادی ها) و کسانی که بیماری خفیف تری دارند یا عفونت بدون علامت دارند (سطح پایین تر آنتی بادی) متفاوت باشد. بسیاری از مطالعات برای درک بهتر سطح آنتی بادی هایی که برای محافظت لازم هستند و مدت زمان دوام این آنتی بادی ها در دست انجام است.

آیا افرادی که به عفونت کوید مبتلا شده اند می توانند مجدداً آلوده شوند؟

تا به امروز ، برخی گزارش ها در مورد افرادی که دوباره به کوید آلوده شده اند، وجود دارد. به احتمال زیاد نمونه های بیشتری از عفونت مجدد گزارش شده است و دانشمندان در حال تلاش برای درک نقش پاسخ ایمنی در عفونت اول و دوم هستند. سازمان بهداشت جهانی در حال کار با دانشمندان برای درک هر وقوع عفونت مجدد و پاسخ آنتی بادی در طی عفونت های اول و بعدی است.

مصونیت گله ای چیست؟

مصونیت گله ای، همچنین به عنوان “مصونیت جمعیتی” شناخته می شود ، مفهومی است که برای واکسیناسیون استفاده می شود، که درآن جمعیت می تواند نسبت به ویروس خاصی محافظت شود اگر به آستانه واکسیناسیون برسد.

با واکسیناسیون بیشتر افراد جامعه ، افراد کمتری آسیب پذیر می مانند و احتمال انتقال عامل بیماری زا از فردی به فرد دیگر کمتر است. کاهش احتمال گردش پاتوژن در جامعه ، از افرادی که به دلیل سایر شرایط جدی بهداشتی نمی توانند واکسینه شوند ، از بیماری مورد هدف واکسن محافظت می کند. این “مصونیت گله ای” نامیده می شود.

مصونیت گله ای زمانی وجود دارد که درصد بالایی از مردم واکسینه شوند و این امر شیوع بیماریهای عفونی را دشوار می کند، زیرا افراد زیادی نمی توانند آلوده شوند. در حقیقت مصونیت گله ای با محافظت از افراد در برابر ویروس حاصل می شود نه با قرار گرفتن در معرض آنها.

واکسن ها سیستم ایمنی بدن ما را برای ایجاد آنتی بادی آموزش می دهند ، درست همانطور که ممکن است در معرض یک بیماری اتفاق بیفتد اما واکسن ها بدون آنکه بیمار شوند، کار می کنند. افراد واکسینه شده از ابتلا به بیماری مورد نظر در امان هستند.

درصد افرادی که برای دستیابی به مصونیت گله ای در برابر یک بیماری خاص نیاز به آنتی بادی دارند ، در هر بیماری متفاوت است. به عنوان مثال ، ایمنی گله ای در برابر سرخک حدود 95٪ از جمعیت نیاز به واکسیناسیون دارد. 5٪ باقیمانده با این واقعیت محافظت نمی شود که سرخک در بین کسانی که واکسینه شده اند پخش نشود. برای فلج اطفال ، آستانه حدود 80٪ است. به عبارتی دیگر دستیابی به ایمنی گله ای با واکسن های ایمن و موثر باعث نادرتر شدن بیماری ها و نجات جان افراد می شود.

منبع سازمان بهداشت جهانی

به کوشش دکتر مرضیه امینی

.