همزمان با دریافت اولین جایزه ی نوبل توسط آلفرد سنگر، تعیین توالی انسوین عصر نوین زیست شناسی ملکولی و ساختاری را آغاز نمود. و بدین وسیله علم زیست شناسی با انعطافی که در تلفیق دانشها نشان داد توانست به اولین مجموعه اطلاعات خام خود یعنی توالیهای ملکولی دست پیدا کند. در ابتدای دهه ی سال ۱۹۶۰ توالی های پروتئینی شناخته شده به دلیل عدم توسعه ی نرم افزارها و سخت افزارهای هدفمند برای ذخیره سازی و مطالعه ی آنها، به کندی ذخیره میشدند. و توالی ها با نوشتن یاد داشتها و بر روی کاغذهای خط کشی شده، و چسباندن روی دیوار آزمایشگاه ها در کنار یکدیگر و از طریق حرکت مارگونه برای انطباق و یافتن شباهت ها ( باید گفت یک فاجعه ی تمام عیار عاشقانه میان زیست شناسی و محاسبات ) مورد مطالعه قرار می گرفتند. این اتفاق ادامه داشت تا زمانی که اولین کامپیوترهای دسک تاپ و در دسترس همگان وارد فروشگاه های آن زمان گردید.
به محض فراگیری و دسترس پذیر شدن کامپیوترها که گاها به اندازه ی یک لوکوموتیو بزرگ بودند و با رم ۸ کیلو بایت ( دقت کنید،۸ کیلوبایت !وقتی دارم این را می نویسم نمیدانم بخندم یا گریه کنم!) زیست شناسان آن زمان شروع به انجام محاسبات ،وارد کردن الگوریتم های دستی و توسعه ی بانک های حافظه ی اطلاعات کردند. این عمل یک روش تازه بود. و هیچ کس قبل از آن هیچ تجربه ای نداشته و قادر به دستکاری و بررسی توالی های ملکولی به صورت متن نبود. اغلب این الگوریتم ها با سیر مراحل گسترده ای به صورت یک پیش نویس ابداع می شدند و در این روند کاری یک زمینه ی جدید تحقیقاتی و نهال اولیه ی بررسی توالی های پروتئینی با کامپیوتر ایجاد شد. بلی، بیوانفورماتیک زاده ی ازدواج نیک و خوش یمن تکنولوژی کامپیوتر و زیست شناسی حاصل گردید
تولدت مبارک بیوانفورماتیک جان. به دنیای ما آدم ها خوش آمدی
مرکز آموزش بیوانفورماتیک نصر